اندازه گیری شاخص های لرزه خیزی از روش های ارزیابی زمین ساخت فعال و نوزمین ساخت برای یک منطقه به شمار می آید. 21 مرداد 1391 دو زمین لرزه به فاصله زمانی 11 دقیقه ای به ترتیب با بزرگی های 6.4 و 6.3 در منطقه اهر- ورزقان که از مناطق فعال زمین ساختی است، به وقوع پیوست. بررسی های لرزه زمین ساختی نشان می دهند که گسل های مسبب زمین لرزه، از جمله گسل های جوان منطقه هستند. نقشه پراکندگی رومرکز زمین لرزه ها نیز نشان می دهد که زمین لرزه های رخ داده، با راستای گسل های موجود در منطقه همخوانی دارند. به منظور ارزیابی فعالیت های نوزمین ساختی و شناخت الگوی لرزه خیزی منطقه اهر، از پراکندگی زمانی و مکانی زمین لرزه ها (تحلیل های فرکتالی) به عنوان پیش نشانگرهای زمین لرزه و همچنین پارامترهای لرزه خیزی a و b استفاده شد. نتایج محاسبات نشان می دهند که پارامتر b، کاهش چشمگیری در ارتباط با زمین لرزه های رخ داده در منطقه دارد. مقدار کم پارامتر b نشان دهنده آن است که لرزش اصلی، در منطقه ای با نرخ تنش بالا رخ داده است. در الگوی لرزه خیزی ارایه شده برای منطقه اهر، پس از دوره رخداد اصلی، سه دوره: 1) دوره آرامش اول یا Q1، 2) دوره B (رخداد پس لرزه ها) و 3) دوره آرامش دوم (Q2) مشاهده می شود. نمودار پارامتر b در دوره Q2، یک روند افزایشی تقریبی را نشان می دهد که بیانگر کاهش تنش در منطقه است.